خاطرات تو2

با ماه سخن ها گفتم

شکوه ها کردم از خدا

ناله کردم از زندگی

سکوت کرد و نگاهم کرد

گریه ها کردم و او

در آغوشم فشرد سخت

ماهِ قشنگم

بغض دارم تا آسمان

اما

چشمِ گریه و نایِ ناله ندارم

تو خود بشین کنارم و ببار امشب

کسی چه میدانست که یک شب

تا ابد

ادامه پیدا کند

وقتی که روزش خبر نبودنت رسید

یک شب که ماه را از من گرفت

و من سرگردان و بی پناه

به هر سو چنگ زدم

سراب بود سراب

یلدا همیشه نبودنت را فریاد خواهد زد

عزیزم

خاطرات تو2...